Οι τελευταίες ημέρες του 2021 και οι πρώτες του 2022 με βρήκαν στο πανέμορφο αυτό χωριό της Κατερίνης που λέγεται Ελατοχώρι. Μετά το ταξίδι μου στο Ζάγκρεμπ (δες εδώ τι έκανα στην Κροατία) έψαχνα ένα μέρος, όπου θα περνούσα ήρεμα και φυσικά κοντά στη φύση την αλλαγή της χρονιάς και θα καλωσόριζα το νέτο έτος. Επίσης, καθώς η πτήση μου και οι αποστάσεις ήταν κάτι που με περιόριζε χρονικά, έψαχνα ένα μέρος σχετικά κοντά στη Θεσσαλονίκη. Κοιτώντας ξανά και ξανά το Google Maps, θυμήθηκα αυτό το φιλόξενο και γραφικό χωριουδάκι που είχα πάει και παλιότερα για μία μονοήμερη εκδρομή και μου είχε αρέσει πολύ. Έτσι σκέφτηκα, γιατί να μην αφιερώσω λίγο παραπάνω χρόνο σε αυτό το μέρος; Κι έτσι έγινε…
Τι μπορεί να κάνει κανείς στο Ελατοχώρι;
Το Ελατοχώρι ενδείκνυται για να βρεις την ηρεμία σου και να ξεκουραστείς. Τα βουνά, τα δέντρα, η φύση γενικότερα, περιβάλει με ιδιαίτερη ομορφιά το χωριό και οι παραδοσιακοί, πέτρινοι ξενώνες που “ξεπετιούνται” σχεδόν σε κάθε γωνιά δημιουργούν ένα πολύ ζεστό τοπίο. Κι όταν λέω ζεστό, φυσικά δεν εννοώ όσον αφορά τη θερμοκρασία, αφού εμείς πήγαμε τέλη Δεκεμβρίου, οπότε και κρυώσαμε, όπως καταλαβαίνεις. Ο ξενώνας μας, όμως, είχε τζάκι και ζεσταθήκαμε βλέποντας από το παράθυρο τα χιονισμένα βουνά.
Το Ελατοχώρι έχει, επίσης, ένα όμορφο χιονοδρομικό κέντρο, όχι ιδιαίτερα μεγάλο, αλλά εξοπλισμένο και φροντισμένο. Για να φτάσεις στο χιονοδρομικό, πρέπει να χρησιμοποιήσεις το τελεφερίκ, το οποίο είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά πράγματα που έχω κάνει μιας και είναι μία σχετικά μεγάλη διαδρομή που σε περνά πάνω από χιονισμένους δρόμους και δέντρα. Η θέα δε, όταν φτάνεις ψηλά, είναι ανεπανάληπτη. Εντάξει, δεν θα σου κρύψω ότι φοβήθηκα λίγο μιας και περίμενα ένα κλειστό τελεφερίκ στο οποίο θα μπορούσα να νιώθω ασφαλής και να τραβάω τις φωτογραφίες μου, κάτι που, όπως βλέπεις και στις φωτογραφίες, δεν έγινε, αφού ήμασταν εκτεθιμένοι. Και σαν να μην έφτανε αυτό, για να ανέβεις και να κατέβεις από το τελεφερίκ, έπρεπε να πηδήξεις, καθώς δεν σταματούσε! Εντάξει, τα καταφέραμε, όμως!
Φτάνοντας στο χιονοδρομικό υπάρχουν πολλές δραστηριότητες, όπως σκι, που μπορεί να κάνει κάποιος. Επίσης, υπάρχει και μία όμορφη καφετέρια -δεν θα το έλεγα ακριβώς σαλέ- όπου μπορείς να απολαύσεις το ζεστό ρόφημα που επιθυμείς. Τις ημέρες που βρεθήκαμε εμείς εκεί, αν και είχε χιόνι, δεν ήταν αρκετό ή ίσως θα μπορούσα να πω πως ήταν περισσότερο πάγος. Οπότε απολαύσαμε στο έπακρο την καθαρή ατμόσφαιρα, ήπιαμε τον καφέ μας, προσπάθησα με τρομερή αποτυχία να ρίξω κάποιες χιονόμπαλες και επιστρέψαμε πίσω με το τελεφερίκ. Στον γυρισμό απέβαλα ένα μεγάλο μέρος του άγχους και του φόβου μου και μπορώ να πω πως απόλαυσα πολύ περισσότερο τη διαδρομη και τις ομορφιές που μου προσέφερε.
Βίγκαν Φαγητό στο Ελατοχώρι
Εδώ θα σε απογοητεύσω λίγο, μιας και δεν βρήκα σχεδόν τίποτα εκτός από τα απολύτως βασικά, τα οποία υπαρχουν στην εκάστοτε ταβέρνα. Νομίζω τα γνωρίζεις καλά και σε έχουν σίγουρα σώσει πολλές φορές κατά τη διάρκεια της εξόδου σου σε μία ταβέρνα. Όπως φαντάζεσαι, λοιπόν, πατάτες, μανιτάρια, μελιτζάνες, πιπεριές και σαλάτες. Το ίδιο ισχύει βέβαια και για τιον ξενώνα που έμεινα, αφού το μόνο που μπόρεσα να καταναλώσω στο πρωινό ήταν ψωμί με μαρμελάδα, χυμό και τσάι. Σου δείχνω, λοιπόν, όσα κατάφερα να βρω αυτές τις ημέρες. Για ένα τριήμερο που έμεινα εκεί ήταν εντάξει, αλλά για παραπάνω δεν μπορώ να πω. Εύχομαι να αναβαθμιστεί σύντομα το μέρος και να υπάρξουν στο μέλλον πολύ περισσότερες επιλογές. Άλλωστε το μέλλον είναι βίγκαν!
Μέχρι την επόμενή μας απόδραση σε φιλώ!
