Μία εβδομάδα στο MOD, το πρώτο Vegan Ξενοδοχείο στη Σαντορίνη

Καλοκαίρι 2021

Η χρονιά αυτή ήταν ιδιαίτερα δύσκολη, καθώς όλοι μας είχαμε να αντιμετωπίσουμε ένα πρόβλημα που ταλανίζει ακόμα και σήμερα την κοινωνία μας, τον COVID-19. Περίμενα, λοιπόν, με ανυπομονησία να έρθει το καλοκαίρι για να επιστρέψω στην “κανονικότητα” που τόσο μου είχε λείψει. Έψαχνα, οπότε, με πολύ ενθουσιασμό τον ιδανικό προορισμό για να περάσω με το αγαπημένο μου πρόσωπο τις ημέρες της άδειάς μου. Η πρώτη μου σκέψη, φυσικά, ήταν να βρω ένα μέρος με πολλές βίγκαν επιλογές, ώστε να δοκιμάσω νέες γεύσεις και μυρωδιές και γεμίζοντας ιδέες και εικόνες να επιστρέψω ακόμα πιο δυναμικά στον αγαπημένο μου ιστότοπο και στη δημιουργία συνταγών κι άρθρων. Τότε, επικοινώνησε μαζί μου η αγαπημένη μου -πια- Χριστίνα, η οποία είναι κι αυτή βίγκαν και είναι συνιδιοκτήτρια του MOD, προτείνοντάς μου να επισκεφτώ τον χώρο που ετοιμάζουν πριν από τη λεγόμενη “Opening Day”, η οποία θα είναι σε λίγες ημέρες από σήμερα. Δεν υπήρξε καμία αμφιβολία! Λέω, εδώ είμαι! Τι καλύτερο από ένα αποκλειστικά βίγκαν ξενοδοχείο και μάλιστα στην πανέμορφη Σαντορίνη; Ένα έχω να σου πω… Έκλεισα τα αεροπορικά μου εισιτήρια την ίδια κιόλας ημέρα!

**Σπανακόπιτα και Γιαούρτι Καρύδας με Granola**

Οι πρώτες εντυπώσεις και το βίγκαν φαγητό

Φτάνουμε, λοιπόν, στη Σαντορίνη και κατευθυνόμαστε στο MOD. Η Χριστίνα μας περιμένει και μας υποδέχεται με ένα τεράστιο χαμόγελο (είναι και μία κούκλα με υπέροχη ψυχή άλλωστε)! Μας συνοδεύει στο δωμάτιο και τότε μας λέει να τακτοποιηθούμε και ότι επιστρέφει σε λίγα λεπτά με μία έκπληξη. Όντως, μετά από λίγα λεπτά, επιστρέφει μ΄ έναν τεράστιο δίσκο με βίγκαν ομελέτες, χυμούς, φρούτα και cookies. Το πρώτο πρωινό στο MOD ήταν πια γεγονός! Όντας 07:30 το πρωί και ξύπνιοι από τα χαράματα για να προλάβουμε το αεροπλάνο, δεν είχαμε καν προλάβει να φάμε, οπότε μπορώ να πω πολύ απλά πως είχα σκοπό να “πέσω με τα μούτρα” στην ομελέτα. Δοκιμάζω την πρώτη μπουκιά και σταματώ. Αυτό πρέπει να το απολαύσω, λέω…

Ακολουθούν, λοιπόν, φωτογραφίες από τα πεντανόστιμα, χορταστικά και πολύ υγιεινά γεύματα που μας ετοίμασε η Χριστίνα κατά τη διαμονή μας στο MOD. Δεν ξέρω ειλικρινά ποιο να ξεχωρίσω. Αυτή ήταν και μία από τις ερωτήσεις που μου έκανε η Χριστίνα, όταν είχε έρθει πια η στιγμή να αποχαιρετιστούμε. Η αλήθεια είναι πως ήταν όλα υπέροχα, αλλά μιας και είμαι κυρίως του “αλμυρού”, μπορώ να πω πως οι ομελέτες μου έκλεψαν την καρδιά.

**Nice Cream Κόκκινων Φρούτων και Πεπόνι**

Η αγαπημένη μου ομελέτα με ρεβυθάλευρο γεμιστή με τοματίνια, παραδοσιακές ελιές του νησιού, κρεμμύδι, μανιτάρια και αβοκάντο

Ο χώρος και τα δωμάτια

Το ξενοδοχείο έχει ως βασικό χαρακτηριστικό την αρχιτεκτονική του νησιού. Αυτά τα λευκά κτίρια με την κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική, όπως ακριβώς και στις φωτογραφίες που μπορείς να δεις στο διαδίκτυο, χαρακτηρίζουν το MOD. Μίνιμαλ χρώματα, έπιπλα και σχεδιασμός δημιουργούν μία υπέροχη αίσθηση ηρεμίας και ζωντάνιας ταυτόχρονα. Τα δωμάτια ήταν πεντακάθαρα και πλήρως εξοπλισμένα με όσα χρειαστήκαμε για την καλύτερη δυνατή διαμονή μας στο νησί. Να αναφέρω σε αυτό το σημείο πως ο βίγκαν χαρακτήρας του ξενοδοχείου δεν σχετίζεται μόνο με το φαγητό και τα γεύματα, αλλά με οτιδήποτε άλλο μπορείς να φανταστείς, από τα είδη υγιεινής μέχρι και τα ίδια τα στρώματα, τα οποία, όπως μου είπε η Χριστίνα περιέχουν δύο επίπεδα με συμπυκνωμένες ίνες καρύδας πάχους 6 εκατοστών, ικανά να παρέχουν την κατάλληλη φροντίδα για το ανθρώπινο σώμα. Φυσικά, υπάρχουν και δωμάτια με ιδιωτικό τζακούζι στο μπαλκόνι από το οποίο μπορείς να έχεις θέα τα καταγάλανα νερά του νησιού. Η απλότητα στα καλύτερά της!

Οι δραστηριότητες και τα καλύτερα σημεία του νησιού

1. Η Κόκκινη Παραλία

**Κατά την ανάβαση προς την Κόκκινη Παραλία**

Με την άφιξή μας στο ξενοδοχείο, η Χριστίνα φρόντισε να μας πληροφορήσει σχετικά με όλα τα αξιοθέατα που θα μπορούσαμε να επισκεφτούμε κι όλες τις δραστηριότητες που θα μπορούσαμε να κάνουμε στη Σαντορίνη. Δεν χάσαμε καθόλου χρόνο και ξεκινήσαμε αμέσως επισκεπτόμενοι τη γνωστή “Κόκκινη Παραλία”. Η συγκεκριμένη παραλία είναι ιδιαίτερα γνωστή για την κόκκινη άμμο, καθώς και τα κόκκινα, επιβλητικά βράχια που την περιβάλλουν, τα οποία είναι αποτέλεσμα ηφαιστειακών εκρήξεων. Τα μαύρα βότσαλα που έχει την καθιστούν μοναδική και ελκύουν πολλούς τουρίστες και λάτρεις των φυσικών τοπίων. Φυσικά, δεν παρέλειψα φεύγοντας να πάρω πέτρες για να θυμάμαι την παραλία αυτή.

2. Ο Φάρος του Ακρωτηρίου

Επόμενη στάση ήταν ο Φάρος του Ακρωτηρίου. Ο Φάρος κατασκευάστηκε από τη Γαλλική Εταιρεία Φάρων το 1892 και κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου παρέμεινε σβηστός. Το 1983, όμως, άρχισε και πάλι να φωτίζει. Το φως του, το οποίο αναβοσβήνει, μπορεί να το δει κανείς κι από τα Φηρά, το κέντρο δηλαδή του νησιού. Πηγαίνοντας στη Σαντορίνη, αξίζει σίγουρα να επισκεφτείς τον Φάρο και να βρεθείς στην άκρη -πραγματικά- του νησιού και να βγάλεις πανέμορφες φωτογραφίες “γεμίζοντας” την ψυχή σου με το απέραντο μπλε του Πελάγους.

3. Η Παραλία της Βλυχάδας

Συνεχίζω αυτήν την όμορφη “ξενάγηση” με την παραλία της Βλυχάδας. Η παραλία της Βλυχάδας, λοιπόν, έχει ως βασικό χαρακτηριστικό τα κατακόρυφα βράχια που την περιβάλλουν. Εκεί βρίσκεται και το Βιομηχανικό Μουσείο Τομάτας, το οποίο φυσικά κι επισκεφτήκαμε παρακολουθώντας την ηχητική ξενάγηση και μαθαίνοντας πολλά, καινούργια πράγματα για τη διαδικασία παραγωγής του φημισμένου πελτέ τομάτας. Να αναφέρω πως εκεί, στο μικρό λιμανάκι υπάρχει ένα ταβερνάκι, το οποίο έχει πεντανόστιμες βίγκαν λιχουδιές που σίγουρα δεν πρέπει να χάσεις, αν βρεθείς εκεί. Τα περί φαγητού θα τα δούμε κι αργότερα, όμως.

**Τα βράχια γύρω από την Παραλία της Βλυχάδας**

4. Το Ηφαίστειο της Σαντορίνης, οι Θερμές Πηγές και το νησί Θηρασιά

**Η Θέα του Βυθού από τον Γυάλινο Πάτο του Πλοίου**

**Η Θέα από το Ηφαίστειο της Σαντορίνης**

Μία ολόκληρη ημέρα περάσαμε επιβιβαζόμενοι σ’ ένα πλοίο με προορισμό το Ηφαίστειο της Σαντορίνης, τις Θερμές Πηγές και το νησί Θηρασιά, που βρίσκεται δίπλα στη Σαντορίνη. Αρχικά, να πω πως είμαι -ακόμα- τρομερά ενθουσιασμένη, καθώς το πλοίο που μας μετέφερε είχε γυάλινο πάτο και μπορούσαμε κατά τη διάρκεια της παραμονής μας εκεί να βλέπουμε τον βυθό της θάλασσας. Πρώτη στάση ήταν το Ηφαίστειο της Σαντορίνης, όπου φτάνοντας συνειδητοποίησα ότι είχα ξεχάσει το καπέλο μου κι έπρεπε να ανέβω ψηλά στους κρατήρες που βρίσκονταν ανάμεσα στους λόφους έχοντας να αντιμετωπίσω πολλή ζέστη και ήλιο. Ε τι να έκανα; Έβαλα την μπλούζα μου για καπέλο και ανέβηκα. Ευτυχώς, όλα πήγαν καλά! Εκεί είδαμε τους κρατήρες και πληροφορηθήκαμε πολλά για την ιστορία του ηφαιστείου. Μάλιστα, έμαθα πως η πιο πρόσφατη ηφαιστειακή δραστηριότητα ήταν το 1950!

Αφού τελείωσε η περιήγηση στο Ηφαίστειο κι αφού πραγματικά όλοι είχαμε ζεσταθεί αφάνταστα πολύ, ήρθε η στιγμή να επιβιβαστούμε ξανά στο πλοίο έχοντας ως επόμενο προορισμό τις Θερμές Πηγές. Το πλοίο πλησίασε όσο πιο κοντά γινόταν και τότε μας ενημέρωσαν πως όσοι θέλουν να φτάσουν στις Θερμές Πηγές έπρεπε να βουτήξουν. Η πρώτη μου σκέψη ήταν: Όντως; Βλέποντας, όμως, από μακριά τα κόκκινα νερά αποφάσισα να κολυμπήσω. Μόλις φτάσαμε στο συγκεκριμένο σημείο, η θερμοκρασία του νερού ανέβηκε κατακόρυφα και το βάθος της θάλασσας μειώθηκε. Το κόκκινο χρώμα που μπορεί να δει κανείς στον βυθό είναι το αποτέλεσμα που προήλθε από τις ηφαιστειακές εκρήξεις. Οι Θερμές Πηγές ήταν το αγαπημένο μου σημείο στο νησί. Τέλος, η ημερήσια αυτή εκδρομή ολοκληρώθηκε με την επίσκεψή μας στη Θηρασιά, το νησί που βρίσκεται δίπλα στη Σαντορίνη. Το νησάκι αυτό έχει έναν παραδοσιακό χαρακτήρα, ο οποίος συνδυάζεται μοναδικά με τα γαλανά νερά που το περιβάλλουν. Η αλήθεια είναι πως είχε πολλά -πάρα πολλά για την ακρίβεια- σκαλιά για να ανέβεις ψηλά στο χωριό. Όχι, όχι, μη ρωτήσεις, δεν είχα το κουράγιο μετά από όλη αυτήν την ημέρα, οπότε απλώς κολύμπησα στα όμορφα νερά και απόλαυσα τον καφέ μου πλάι στην παραλία.

5. Οία: Το σαγηνευτικά όμορφο χωριό της Σαντορίνης

Τελευταίο σημείο που θα ήθελα να αναφέρω είναι η Οία. Τελευταίο, όχι γιατί δεν μου άρεσε, αλλά αντίθετα, γιατί θεωρώ πως έχει μία ασύγκριτη ομορφιά. Το χωριό αυτό βρίσκεται στα βόρεια του νησιού και χαρακτηρίζεται, όπως και το υπόλοιπο νησί, για τη γραφικότητα και το παραδοσιακό τοπίο που συνθέτει. Το μέρος αυτό το επισκέφτηκα 2 φορές, καθώς μετά την πρώτη επίσκεψη, αποφάσισα πως αυτό είναι το σημείο που θέλω να περάσω την τελευταία ημέρα μου στο νησί. Οπότε επέστρεψα! Το γαλανό και το λευκό είναι τα χρώματα που επικρατούν, ενώ τα σοκάκια είναι γεμάτα από μικρά καταστήματα που πωλούν χειροποίητα -και μη- προϊόντα.

Η Οία είναι ιδιαίτερα δημοφιλής, επίσης, για τη θέα του ηλιοβασιλέματος. Την πρώτη φορά που την επισκέφτηκα, ήταν απόγευμα και είχα σκοπό να δω κι εγώ με τη σειρά μου το περίφημο ηλιοβασίλεμα. Πραγματικά, όμως, γινόταν ένας κατακλυσμός από ανθρώπους και θα έλεγα πως ήταν πολύ δύσκολο να απολαύσουμε απόλυτα τη θέα. Ωστόσο, δεν θα ξεχάσω τα πανέμορφα χρώματα του ήλιου που “έσβησαν” μέσα στο βάθος του γαλάζιου… Την τελευταία μου ημέρα, όταν επισκέφτηκα για δεύτερη φορά την Οία, προτίμησα να πάω πρωινή ώρα, ώστε να υπάρχει λιγότερος συνωστισμός. Η Οία για ακόμη μία φορά με μάγεψε και με έκανε να μην θέλω να επιστρέψω πίσω στο σπίτι μου.

Βίγκαν φαγητό στη Σαντορίνη

**Φάβα Σαντορίνης, Τοματοκεφτέδες, Πατάτες Τηγανιτές, Σαλάτα και Σκορδαλιά**

Τοματοκεφτέδες, Κολοκυθοκεφτέδες, Φάβα Σαντορίνης, Πατάτες Τηγανιτές
και Vegan Φέτα

Τι γίνεται, όμως, με το βίγκαν φαγητό στο νησί; Η Σαντορίνη, όντας νησί της Ελλάδος, ακολουθεί σε μεγάλο βαθμό την ελληνική κουζίνα. Τα λαχανικά και τα παραδοσιακά ελληνικά πιάτα “φιγουράρουν” πρώτα στα μενού των ταβερνών και των εστιατορίων. Η περίφημη Σαντορινιά φάβα, δεν κατέχει άδικα τον τίτλο της νοστιμότερης σε όλη των Ελλάδα, καθώς και οι διάσημοι τοματοκεφτέδες, οι οποίοι ήταν φτιαγμένοι από τις τοπικές Σαντορινιές τομάτες. Επίσης, υπάρχουν και πολλά μέρη, όπου μπορείς να απολαύσεις κι άλλο βίγκαν φαγητό, όπως υποκατάστατα κρέατος, φαλάφελ κ.ά. Αυτά είναι μερικά από τα γεύματα που απόλαυσα στη Σαντορίνη, τι λες;